هنگامی که کابل های تک رشته ای در یک مدار تک فاز یا سه فاز .a.c. بهره بردای می شوند ولتاژهایی در غلاف های فلزی آنها القا می گردد که به طور مستقیم با جریان، فرکانس یا بسامد، ضریب مقاومت القایی دو سویه میان رسانا و غلاف های فلزی و همچنین طول کابل متناسب است.
مدارهای کابلی به طور معمول دارای مفصل هستند. در این مفصل ها غلاف های کابل ها را به یکدیگر وصل می کنند. در سر کابل ها نیز غلاف ها به هم بسته شده ، سپس زمین می شوند .بدین ترتیب مدار بسته ای شکل می گیرد و جریانهای القایی در غلافهای فلزی به راه می افتند.
این ویژگی باعث پیدایش تلف اضافی می گردد به همین خاطر است که گنجایش یک کابل در یک مدار تک فاز یا سه فاز همیشه از گنجایش آن در یک مدار .d.c کمتر است.
همچنین اگر حفاظ یا زره های غیرآهنربایی نیز در یک کابل خشک تک رشته ای از هر دو سر زمین شده باشند ،باز هم تلفات اضافی بوجود می آید. پس به هنگام تعیین گنجایش بار کابل این موارد نیز باید در نظر گرفته شوند.
اگر به دلایل اقتصادی و یا در جایی که گنجایش کابل به مرز بحرانی رسیده و لازم باشد تا از تلفات اضافی پرهیز شود باید غلاف ها با حفاظ های فلزی کابل ها و سرکابل ها را تنها در یک سر زمین کنند و سر دیگر آنها را بر روی پایه هایی که نسبت به زمین عایق شده اند ،محکم ببندند .در این راستا ولتاژهای القایی قابل توجهی در سر زمین نشده میان حفاظ ها یا غلاف های فلزی نسبت به زمین آشکار می گردد.
در کابل های بلندتر، باید از مفصل هایی سود برند که در آنها یک سر غلاف ها زمین شود و سر دیگر آنها نسبت به زمین عایق بماند بدین ترتیب ولتاژ القایی در این قطعات تقسیم می شود.
جدای از هزینه بالای نصب کابل با حفاظ یا غلاف هایی که تنها در یک نقطه زمین شده باشند ناهنجاری های بیشتری نیز پدیدار می شود برای نمونه زمین کم اثرتر می گردد. اگر این کابل دو ایستگاه توزیع را به هم ارتباط دهد زمین این دو ایستگاه با هم ارتباط الکتریکی نخواهند داشت. در این شرایط معیارهای دقیق تری را باید برای ایجاد زمین مناسب در میان این ایستگاه های توزیع به کار گرفت.
از سویی از آنجا که جریان القایی در غلاف فرونشانده می شود کاهش مقاومت القایی در رسانا کمتر خواهد شد، از اینروی باید به ولتاژهای القایی که در پی کلیدزنی یا رخداد اتصال کوتاه در سرهای زمین نشده هر بخش از غلافها (حفاظ ها) آشکار می شود، توجه بیشتری داشت.
دیدگاهتان را بنویسید