طرح برپایی خط تلگراف اروپا – هند پیش از سال ۱۸۵۹ (1238خورشیدی) مطرح بود ولی برادران زیمنس در این سال بررسی کار را آغاز کردند و آن را وارد مراحل اجرایی نمودند مسیر این خط تلگراف از پروس آغاز و پس از گذشتن از روسیه و ایران به هند می رسید کارهای نصب این خط در مسیر ایران در سالهای ۱۸۷۰-۱۸۶۸ (1249 – 1247 خورشیدی)انجام گرفت ودر حقیقت این سال ها رامی توان نخستین سال هایی دانست که یک پدیده جدید مدرن صنعتی که به نوعی با برق در ارتباط بود به سرزمین ایران پا گذاشت .
ده سال پس از راه اندازی خط تلگراف در ایران نخستین لامپ التهابی برق در ۳۱ دسامبر سال ۱۸۷۹ (۱۰ دی سال ۱۲۵۸ خورشیدی) در شهر نیویورک روشن شد و ادیسون را بر کرسی ناموران جهان نشاند و صنعت کلان کنونی نخستین گام کوچک خود را در زمینه روشنایی برداشت.
البته پیش از روشن شدن لامپ های التهابی، ادیسون لامپ های دیگری را نیز آزموده بود و پیش از آن قوس الکتریکی برای ایجاد روشنایی نیز توسط دیگران به کارمیرفت ولی اختراع لامپ التهابی سر آغاز راهی شد که روشنایی بدون دردسر و پر دوام در دسترس قرار گرفت . حتی خوشبین ترین باور مندان بدین پدیده ی نو نیز نمی توانستند به آسانی پیش بینی کنند و یا بپذیرند که تا یک سده دیگر همه ی مردم پهنه ی خاکی زمین تا آنجا بدان نیازمند گردند که پژواک « بدون برق هرگز» همه جا گیر شود.
این پدیده درگستره ی زندگی انسان همچون هوایا آب بخش جدایی ناپذیری از روندزندگی وی شده و تنها هنگامی اهمیت آن آشکار میگرددکه به هر دلیلی چندی(چه کوتاه و چه بلند) آن را در دسترس نداشته باشد.
برق در سر آغاز زمستان سال ۱۲۵۸ خورشیدی منطقه ی کوچکی از آمریکا را روشن کرد و نوید آینده ای پر از روشنایی را داد درآن روزگار ناصر الدین شاه قاجار نزدیک به ۳۵ سال بودکه بر ایران فرمانروایی داشت و نزدیک به ۳۰ سال از دوران میرزا تقی خان امیر کبیر می گذشت ، بررسی های تاریخی دقیقی از وضعیت روشنایی شب های تهران در آن روزگاران در دست نیست ولی جسته گریخته روشنایی کاخ های شاهی با شمع پیه سوز و تا اندازه ای چراغ های نفت سوز تامین میشد همین وضعیت کمابیش در میان عامه مردم نیز متداول بود، آن روزها شرایط مانند این روزها که مردم تا نیمه های شب بیدار باشند نبود و مردم خیلی زود میخوابیدند و شب مفهوم واقعی تری داشت.
کوچه ها و خیابان های شهر بیشتر تاریک بودند و گذرگاه های مهم با نور مشعل هایی که همواره از دور کورسویی داشتند روشن می گردید و برنامه ی بهره گیری از گاز زغال سنگ آماده راه اندازی بود.
در اصل در سده نوزدهم در غرب عطش سیری ناپذیر برای پیدا و مهار کردن انواع انرژیها پیدا شده بود و شتاب رشد صنایع انرژی خور روز به روز بر این عطش فزاینده دامن می زد، می توان گفت که ادیسون با روشن ساختن آن لامپ مشهور نخستین کلید روشنایی در جهان مدرن را زد و دیری نپایید که با شتابی بی مهار برخی از اماکن عمومی ، ایستگاه های راه آهن و فانوس های بزرگ دریایی در کشورهای غربی از روشنایی برق برخوردار شدند.
جهان روند تغییر شتابناک خود را با بهره گیری از برق آغاز کرده بود این روند روز به روز به انبوهی از افزارها و تجهیزات جدید نیازمند می شد که یکی از آنها کابل های برق بود.
دیدگاهتان را بنویسید