عوامل بسیاری در تعیین بیشترین دمای بهره برداری یک عایق دخالت دارند. در برخی ازمواد گرما – نرم مانند پلی اتیلن تغییر ناپذیری ماده در دمای کار عامل اصلی تعیین دما می باشد. دمای کار مواد گرما – سخت همیشه بیشترازمواد گرما – نرم است .هر چند عمر هر ماده گرما – سخت با توجه به حساسیت پذیری ، و روند کاهش کیفیت دربرابر گرما و دردماهای رو به افزایش تعیین می شود. یکی از عوامل کاهش کیفیت اثرهوا واکسیژن است، ازآنجا که زنجیره های هیدروکربوری در اثر گرما و در اثر نفوذ هوا اکسیده می شوند ویژگیهای الکتریکی و مکانیکی آنها برپایه فرمول گسترده زیر کاهش می یابد.
شمار بنیان ها پدیدار شده طی تجزیه هیدرو پراکسیدها (ROOH )چندین برابر می شوند. معمولاً بهره گیری از آنتی اکسیدانت ها مناسبترین روش تجزیه ملکولی برای فرایند کراس لینک می باشد، به طوری که با انجام واکنش های مناسب هم زنجیره را کراس لینک می کنند وهم آن را تجزیه می کنند. تجزیه زنجیره همیشه به از بین رفتن بنیان های ملکولی منجر نمی شود:
پایداری اکسایشی زنجیره بستگی به آمادگی اتم های هیدروژن دارد که می توانند توسط بنیان پروکسی ربوده شوند. این پایداری بستگی به دو عامل انرژی گسلنده پیوند هیدروژن از کربن و موقعیت ناپایدار و فعال هیدروژن ، دارد جدول (۱۳۵) انرژی مورد نیاز را برای گسستن پیوند هیدروژن از ماده نمونه ارائه می دهد.
وانگهی از آنجا که ربایش هیدروژن کلید فرآیند اکسایش است پایدارترین بسپارها آنهایی هستند که هیدروژن یا دیگر بنیان های ناپایدار و فعال نداشته باشند مانند (PTFE) یا اتم های هیدروژن آنها در گروه های متیل یا فینیل تا اندازهای بی اثر باشند (مانند سیلیکون ها).
آنتی اکسیدانت ها معمولا درملکول هایی آمینه یا فنول دارای هیدروژن جابه جایی پذیرند، هر چند برابر بنیان های آنتی اکسیدانت ها تا اندازهای پایدار وانتشارشان متوقف است. نمودار آرینوس نمایانگر منحنی عمر فرسایش مواد عایق است ،برای نمونه در این نمودار کیفیت ماده پلی اتیلن در دماهای پایین نیز کم می شود ولی در دماهای بالا این روند شتاب بیشتری به خود میگیرد. همچنین چون دراصل اکسیژن همیشه به مناطق بی شکل و نامنظم ساختار ملکولی نفوذ می کند عمر زنجیره های نیمه بلورینه مانند پلی اتیلن در زیر نقطه ذوب آن( نزدیک به ۱۰۰ درجه سانتی گراد) افزایش نشان می دهد.
رانش هوا و نفوذ آن به درون کابل ها بسیار کند انجام می گیرد به همین دلیل مطالعه پیر(کهنه) شوندگی ماده تنها همراه با کابل ساخته شده امکان پذیر است البته تماس با مواد ناسازگار نیز بر روند پیرشوندگی اثر می گذارد. واکنشهای شیمیایی در بسپارها بیشتر در دو سوی رها شده زنجیره ها و بندهای کراس لینک روی می دهد.
برای نمونه در ترکیب های PVC ، بند هیدروژن کلراید در دماهای بالا باز می شود ولی گسیختگی ماده در دماهای بالاتر روی می دهد در این بسپارها (پلیمرها) ترکیب های فلزی بیشتر دردو سرهرزنجیره قرارمی گیرند. بسپارها در برابر تابش های فرابنفش حساسیت های گوناگون نشان می دهند این حساسیت به یک سطح نازک پراز ترک منحصر می شود ولی ترک ها می توانند بزرگتر شده و در گوشت ماده نیز انتشار یابند.
افزایش دوده به اندازه مناسب باعث بهبود شرایط ماده و حفظ آن می شود ،از پایدار ساز UV از نوع کروموفورآلی (ماده رنگ زا ) برای رنگین سازی روکش های کابل بسیار کم استفاده می شود سرانجام ترک های وابسته به ازن یک دشواری عام است و همراه با NR متوقف کننده اصلی زنجیره سازی است. این ترک ها در بندهای دوگانه کربن و کربن که زیر فشار قرار دارند روی می دهند این دشواری در لاستیک های PCP کمتر است و در CSP و EPR ، بوتیل و مواد گرما – نرم عادی وجود ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید